آمار
وب سایت:
به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری میبدما، با وجودی که رژیم آل‌خلیفه با مطالبات مردم بحرین همراهی نشان نمی‌دهد، طیفهای مختلف مخالفان بر ادامه فعالیت‌های خود پافشاری می‌کنند. تحرکات مسالمت آمیز مردم کشور کوچک بحرین، هزارمین روز خود را پشت سر گذاشت، انقلابی که از 14 فوریه آغاز شد.
با وجود اقدامات سرکوبگرانه آل‌خلیفه و نظامیان سعودی، مردم منامه، ستره، عالی، المحرق، ابوصیبع، البلاد القدیمه، الدراز، السلمانیه، السنابس، الصالحیه، المقشع، بنی‌جمره و النویدرات بحرین هرگز ناامیدی و یأس به خود راه نداده‌اند و تظاهرات مستمر آنها از هزار روز پیش تاکنون ادامه دارد. اما همچنان راه طولانی تا دستیابی به حقوق از دست رفته وجود دارد و رژیم آل‌خلیفه هم به نقض حقوق آنها ادامه می‌دهد.
برخی رسانه‌های هوادار انقلابیون بحرین گزارش داده بودند که طرفهای متعدد در بحرین به‌مناسبت روز شهیدان و گذشت هزار روز از انقلاب مسالمت آمیز 14 فوریه، تصمیم گرفته‌اند دست به اقدامات مختلفی بزنند که مهمترین آنها اعلام نافرمانی عمومی مردمی است در حالی که جمعیت‌های سیاسی با وجود اختلاف نظر با یکدیگر، برگزاری هرگونه تظاهرات مسالمت آمیز را که خواهان حقوق مشروع بحرینی‌ها شود، مورد حمایت قرار داده‌اند.
مجید میلاد از رهبران جمعیت الوفاق بحرین تأکید می‌کند مخالفان هرگز در طول دو سال و نیمی که گذشت، خسته نشده‌اند، ملت برای ادامه انقلاب مصمم و مشتاق است، زیرا به درست و برحق بودن مطالبات خود ایمان دارند و این ظلمی که به مردم روا داشته می‌شود، باید پایان یابد، ملت بحرین با خود بسته است که از دوران حکومت استبدادی به زندگی دموکراتیکی وارد شوند که همگان از حقوق برابر برخوردار باشند.
البته مقامات رژیم حاکم بر بحرین هیچ اعتنایی به تمام گامهای مخالفان نمی‌کنند به همین سبب میلاد به پایگاه خبری العهد گفته است نادیده گرفتن صدای حق، بحرینی‌ها را واداشته است تا برای رسیدن به خواسته‌های خود با وجود مشت آهنین رژیم و زندان و سرکوب و شکنجه و محاکمه‌های ظالمانه مردم آمادگی دائمی خود را حفظ کنند.
مردم بحرین نشان داده‌اند هیچ‌چیز نمی‌تواند بر اراده آنها تأثیر بگذارد، نکته‌ای که عضو جمعیت الوفاق هم بر آن تأکید می‌کند.
از لحظه‌ای که آل‌خلیفه، حکومت در بحرین را قبضه کردند تا امروز، بحرین در تنش به سر می‌برد و نابرابری و بی‌عدالتی هم در این کشور ادامه دارد.
به‌گفته مخالفان بحرینی، هدف از تمام فعالیت‌ها و اقدامات انقلابی فشار بر رژیم بحرین است، اما شاه بحرین در سخنان خود بحران را نادیده گرفته است. پادشاه بحرین اخیراً موافقت خود را با پیشنهاد سعودی برای تبدیل شورای همکاری خلیج فارس به اتحادیه اعلام کرد که این موافقت کاملاً قابل پیش‌بینی بود به‌ویژه با توجه به روابط مستحکم و نزدیک حاکمان بحرین و عربستان که حتی به مرحله ازدواج فرزندانشان هم رسیده است تا عمق روابط دو رژیم را نشان دهد.
البته جمعیت الوفاق که از ادامه حکومت پادشاهی البته به‌صورت مشروطه در بحرین حمایت می‌کند، اعلام کرده است از طرح تبدیل شورای همکاری به اتحادیه به‌شرطی که برخاسته از اراده ملتها باشد، حمایت می‌کند.
هزار روز از تظاهرات مسالمت‌آمیز گذشت/ رژیم اصرار دارد مطالبات مردمی را نادیده بگیرد
اما وضع میدانی متفاوت است، خیابان‌های شهرهای مختلف بحرین همچنان شاهد برپایی تظاهرات مسالمت آمیز مردمی است. البته حسین یوسف سخنگوی برنامه موسوم به تمرد بحرین از برگزاری تظاهرات مردمی به‌مناسبت روز شهیدان خبر داده است که نیروهای امنیتی بلافاصله در السنابس تا المالکیه و روستاهای دیگر برای سرکوب آن وارد عمل شدند.
نیروهای رژیم آل‌خلیفه هرگونه تحرکات مسالمت آمیز مردمی را به‌شدت سرکوب می‌کنند، در منامه چنان فضای خفقان‌آوری حاکم شده است که بیان هرگونه اعتراض با سرکوبگری شدید روبه‌رو می‌شود.
نیروهای امنیتی آل‌خلیفه برای تأثیرگذاری برای شرکت کنندگان در تظاهرات مسالمت آمیز به پیگرد فعالان برجسته‌ای همچون حاج صمود دست زده‌اند.
حسین یوسف می‌گوید: با وجود تمام اقدامات سرکوبگرانه‌ای که بحرینی‌ها در معرض آن قرار دارند، شرایط دشواری که مردم در آن به سر می‌برند به‌ویژه در سایه تشدید فضای امنیتی در بحرین، پس از گذشت هزار روز از انقلاب که می‌تواند مرحله جدیدی را برای سازماندهی تحرکات مردمی بگشاید و این اولین بار است که نافرمانی مدنی تدریجی اعلام می‌شود.
البته انقلابیون در روز شهیدان و برای گرامیداشت هزارمین روز انقلاب مسالمت آمیز خود، برگزاری تظاهرات مردمی در مناطق مختلف را پیگیری می‌کنند چرا که چنین تحرکاتی شهروندان را به ادامه پیگیری مطالبات به‌حق خود تشویق می‌کند.
پادشاه بحرین اخیراً ادعا کرده بود که خانواده وی با فتح بحرین، آن را به کشوری اسلامی تبدیل کرده‌اند که این ادعا با انتقاد انقلابیون روبه‌رو شده و آنها تأکید کرده‌اند ریشه‌های ملت پیش از آنکه آل‌خلیفه نام بحرین را درک کند، وجود داشته و مردم بحرین داوطلبانه و با اراده خود مسلمان شده بودند.
شاه بحرین طی هزار روزی که از انقلاب مسالمت آمیز مردم می‌گذرد، بارها در سخنانی با نادیده گرفتن خواسته‌های به‌حق مردم تلاش کرد آتش خشم مردم را خاموش کند، اما این سخنان وی که با طرح ادعاهای بی‌اساس هم همراه می‌شد، بر آتش اعتراضات افزود.
صحنه بحرین این‌گونه است که نادیده گرفتن مطالبات به‌حق مردم بحرین از سوی پادشاه این کشور عزم مردم را برای برگزاری تظاهرات میدانی بیشتر و تمسک و چنگ زدن به حقوق خود تا زمانی که ملت به حکومت برسد و حکومت مردمی شکل گیرد، ادامه خواهد یافت.
اخیراً روزنامه ساندی تایمز در گزارشی از کریستینا لامپ از منامه با عنوان " گاز اشک‌آور جانشین گفت‌وگو در بحرین" نوشته بود: بحرین امروز برای اکثریت مردم به مکانی برای وحشت و سرکوبگری تبدیل شده است.
گفت‌وگوهای به‌اصطلاح ملی در بحرین که اکثریت جمعیت آن را شیعیان تشکیل می‌دهند، متوقف شده است، از سال 2011 تاکنون این کشور شاهد اعتراضات مردمی روزانه ضد رژیم حاکم بوده است که وابسته به اقلیت اهل‌سنت است.
نویسنده انگلیسی قیام مردم بحرین را انقلاب فراموش شده قلمداد می‌کند و می‌گوید: نیروهای امنیتی رژیم بحرین در چارچوب گسترده برای سرکوب اعتراضات از گازهای اشک‌آور استفاده می‌کند تا حدی که این گازها سبب بروز حالات خفگی میان مردم به‌ویژه روستاهای شیعه‌نشین اطراف منامه شده است که نیروهای امنیتی رژیم بارها این مناطق را غرق در گازهای سمی کرده‌اند.
تعداد بازداشت شدگان در زندان‌های آل‌خلیفه به‌طور دقیق مشخص نیست چرا که آمار آن هرهفته تغییر می‌کند و نیروهای امنیتی رژیم بحرین تعداد بیشتری از معترضان را به زندان می‌افکنند. برخی منابع تعداد زندانیان را حدود سه هزار نفر بر آورد کرده‌اند که تنها 1200 نفر از آنها در شش ماه گذشته بازداشت شده‌اند.
شیوه‌های سرکوبگری رژیم حاکم بر بحرین یکسان نیست، تخریب صدها منزل مسکونی و همچنین 38 باب مسجد متعلق به شیعیان هم به فهرست اقدامات سرکوبگرانه و ویرانگر آل‌خلیفه اضافه می‌شود.
البته حامیان رژیم آل‌خلیفه به‌ویژه حاکمان عربستان با فشارها و تحریک و تطمیع کشورهای عربی، و با هدف آرام نشان دادن اوضاع بحرین، این کشور را به‌عنوان پایتخت گردشگری اعراب برگزیدند تا این‌گونه به جهانیان القا کنند که بحرین کشوری آرام است و خبری از اعتراضات مردمی نیست.
بحرین به جزیره تنفرآمیز تبدیل شده است
دو سال و نیم پیش بود که حاکمان بحرین، نماد آزادی‌خواهی مردم این کشور یعنی میدان لؤلؤ را به‌طور کامل تخریب کردند، زیرا این میدان به مکان اصلی تجمع انقلابیون تبدیل شده بود و آل‌خلیفه وجود چنین مکان تأثیرگذاری را برنتافت.
حاکمان بحرین، به‌جای این نماد که تخریب کردند، نماد جدیدی را انتخاب نکردند، البته اگر بخواهند دست به چنین کاری بزنند، ممکن است به گلوله‌های اشک‌آور یا دودزا به‌عنوان بهترین نماد امروز بحرین روی بیاورند.
رسانه‌ها پیشتر فاش کرده بودند که حکومت بحرین قراردادهایی با کره جنوبی و شرکت‌های آلمانی و آفریقای جنوبی برای وارد کردن یک میلیون و 600 هزار گلوله گاز اشک‌آور تقریباً با میانگین یک گلوله گاز اشک‌آور برای هر شهروند بحرینی امضا کرد.
نشانه‌های افزایش سرکوبگری در بحرین
آل‌خلیفه که حکومت و قدرت را در کشوری که اکثریت جمعیت آن را شیعیان تشکیل می‌دهند، به انحصار خود درآورده‌اند، بر اساس آمار ارائه شده از سوی مخالفان، حدود سه هزار نفر در زندان‌های این رژیم به سر می‌برند و اخیراً هم احکام ظالمانه‌ای علیه 50 شهروند شیعی صادر شد. شکنجه زندانیان از سوی نیروهای امنیتی هم تقریباً در این دو سال و نیم به یک رویه عادی در بحرین تبدیل شده است که یکی از آنها یوسف النشمی بود که پس از مدت کوتاهی از آزادی به‌سبب شکنجه وحشیانه در زندان جان باخت.
زندان‌های بحرین در حالی مملو از مخالفان آل‌خلیفه است که بدرفتاری نیروهای امنیتی با آنها، صدای نهادهای حقوق بشری را درآورده است. بسیاری از زندانیان از بدرفتاری و اوضاع رقت‌بار زندان‌ها به‌ویژه از نظر نظافت و نبود خدمات بهداشتی و دیگر نیازهای اساسی زندگی شکایت کرده‌اند که البته مقامات رژیم بحرین اعتنایی هم به آن نشان نمی‌دهند.
طی 30 ماهی که از اعتراضات مردمی در 14 فوریه 2011 می‌گذرد، رژیم آل‌خلیفه با اقدامات سرکوب و خفقان هم نتوانست مردم را مرعوب خود کند، آل‌خلیفه کشور کوچک بحرین را به‌سبب سرکوب گسترده اعتراضات به یک کشور پلیسی تبدیل کرده است.
پس از وعده‌های فریبکارانه که از طریق گفت‌وگو و آشتی در پایان سال 2011 محقق نشد، رژیم پادشاهی حاکم بر بحرین برای سرکوب مخالفان به زور و سرکوب متوسل شد. این رژیم به‌صراحت با دیدار خوان ماندز گزارشگر ویژه سازمان ملل متحد مسئول رسیدگی به موضوع شکنجه از بحرین مخالفت کرد.
حساسیت اوضاع بحرین به حدی رسیده است که به نظر می‌رسد این کشور به جزیره نفرت و انزجار تبدیل شده است، شکاف میان حاکمان و محکومان و میان اهل‌سنت و شیعیان افزایش یافته است تا جایی که حتی باراک اوباما رئیس جمهور آمریکا یکی از حامیان اصلی رژیم بحرین در سخنرانی 24 سپتامبر [2 مهر ماه] خود در اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد از تنشهای طایفه‌ای سخن گفت که همچنان در مناطقی همچون عراق، بحرین و سوریه وجود دارد. بااین‌حال مقامات رژیم بحرین بلافاصله وجود هرگونه اشتراکی با سوریه و عراق را انکار کردند.
رژیم بحرین خود از عوامل تشدید شکاف و دودستگی میان طیفهای مختلف مردم بحرین بوده است و با طرح ادعاهای واهی همچون وجود توطئه‌های تروریستی مورد حمایت ایران، سبب افزایش نگرانی‌های اقلیت اهل‌سنت از این ادعاها شده است، بااین‌حال کمیته تحقیق مستقلی به‌ریاست شریف بسیونی حقوقدان مصری آمریکایی در گزارشی درباره چگونگی تعامل با ناآرامی‌های بحرین در سال 2011 اذعان کرده بود که هیچ دلیل و مدرکی درباره دست داشتن ایران در تحولات بحرین وجود ندارد.
اما دلایل تشدید اقدامات سرکوبگرانه آل‌خلیفه در تابستانی که گذشت، چه بود؟ شاید یکی از دلایل تشدید سرکوبگری، ناامیدی و سرخوردگی شدید این رژیم بود به اینکه با گذشت 30 ماه از شعله‌ور شدن آتش انقلاب در میدان لؤلؤ منامه، معترضان همچنان در روستاهای شیعه‌نشین، بدون توجه به حضور نیروهای امنیتی تظاهرات می‌کنند، این‌چنین بود که نیروهای آل‌خلیفه شخصیت مطرحی مانند خلیل المرزوق معاون دبیرکل جمعیت الوفاق از جمله گروه‌های مخالف را در روز 17 سپتامبر [26 شهریور ماه] بازداشت کردند.
سرکوبگری آل‌خلیفه و استفاده بی‌رویه نیروهای این رژیم از گازهای سمی علیه مردم بی‌دفاع در روستاها و مناطق مختلف و وحشی‌گری این رژیم به حدی رسیده بود که حتی آمریکا و انگلیس هرچند در ظاهر به انتقاد از آل‌خلیفه پرداختند بااین‌حال حاکمان بحرین هرگز اجازه ورود خبرنگاران خارجی و سازمان‌های حقوق بشری را به این کشور ندادند، گرچه سازمان عفو بین الملل پرونده بهتری نسبت به رسانه‌های بیگانه در خصوص پرداختن به روند خطرناک بازداشت‌ها، زندان و شکنجه و کشتار در بحرین داشته است.
شدت سرکوبگری آل‌خلیفه به حدی رسیده است که هم‌پیمانان آن دیگر نمی‌توانند در برابر نقض گسترده حقوق بشر در بحرین سکوت کنند و البته صرفاً به انتقاد ظاهری از این رژیم پرداختند و در عمل روابط نزدیک و مستحکم خود را حفظ کرده‌اند.
حسیبه حاج‌صحراوی معاون بخش شمال آفریقا و خاورمیانه سازمان عفو بین الملل در سخنانی تأکید کرده است بازداشت مرزوق ضربه دیگری به گفت‌وگوی ملی به شمار می‌رود.
واکنش خشمگینانه و زیاده‌روی در استفاده از زور در مقابله با اعتراضات سال 2011 سبب شده است تا حاکمان بحرین قادر به بازگشت به سیاست‌های منطقی و عاقلانه نباشند. برخی ناظران معتقدند حملات نیروهای امنیتی آل‌خلیفه با هدف فروپاشی جامعه منسجم شیعی بحرین انجام می‌شود و یک تحلیلگر غربی هم در این زمینه گفته است رژیم بحرین برای منزوی کردن شیعیان این کشور از نظر سیاسی و اقتصادی تلاش می‌کند در حالی که به دادن تابعیت به افرادی از سوریه، عراق، اردن و پاکستان که سنی‌مذهب هستند، ادامه می‌دهد تا بتواند توازن جمعیتی را به‌نفع خود تغییر دهد.
بر اساس آماری که جمعیت الوفاق منتشر کرده بود، از میان 58 وزیر و معاون وزیر، فقط 9 نفر آنها شیعه یعنی از اکثریت هستند و تنها یک درصد از مناصب عالی به شیعیان اختصاص یافته است که این روند حاکی از سیاست هدفمند و عامدانه آل‌خلیفه برای انزوای روزافزون اکثریت جمعیت بحرین یعنی شیعیان است که نتیجه آن تشدید سرکوبگری و گسترش فضای خفقان در مناطق شیعه‌نشین و ایجاد رعب و وحشت میان آنهاست و در این میان نیروهای سرکوبگر سعودی در پوشش فریبکارانه موسوم به سپر جزیره نقش پشتیبانی نیروهای امنیتی آل‌خلیفه را به‌عهده دارند، اما پویایی تحرکات اعتراض آمیز مردم بحرین طی دو سال و نیمی که از انقلاب مسالمت آمیز آنها می‌گذرد، نشان می‌دهد که مردم بحرین با وجود تشدید اقدامات سرکوبگرانه آل‌خلیفه و سکوت مدعیان دفاع از حقوق بشر و همدستی برخی رژیم‌های استبدادی عرب منطقه به‌ویژه سعودی با حاکمان بحرین، در هزارمین روز جنبش اعتراضی خود همچنان مصمم به ادامه اعتراضات مسالمت آمیز خود تا تحقق مطالبات مشروع و به‌حق خود هستند.